- yandıran
- f. sif.1. Yanğın düzəldən, yanğın salan.2. Bax yandırıcı.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
yandıran
Look at other dictionaries:
hariq — ə. yandıran … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
cangüdaz — f. 1) can yandıran, fədakar; 2) çox qəmləndirən, ürəyi yandıran … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
möhriq(ə) — ə. 1) yandıran, yandırıcı; 2) çox əziyyət verən, ürək yandıran … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
suz — f. 1) yanma, alışma; 2) yandırıcı, yandıran; 3) göynəmə, acıma; 4) qüssə, kədər. Suzi atəş od yanğısı, atəşdən yanma; suzi dərun bax: suzi dil; suzi dil 1) ürəyə od salan, ürəyi yandıran; 2) m. hərarət, istilik; suzi ələm qəm qüssə yanğısı,… … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
çıraq — is. <fars.> Hər cür işıqlandırıcı cihaz (qaraçıraq, lampa, fənər, lampoçka və s.). <Molla:> Ay filankəs, gecənin bu vaxtında əlində çıraq orada nə gəzirsən? M. N. lətif.. <Yaşlı kişi:> Elektrik çıraqlarının keçirilməsi məni… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
övcül — (Meğri) ev işlərinə can yandıran, fəal. – Şərəbanı övcül qızdı, yaxşı işdey … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
ütəlgi — I (Ağdam, Bərdə, Kürdəmir, Qazax, Oğuz) ley. – Deyəsən, quşdarın içinə ütəlgi tüşüf (Qazax); – Ütəlgi hası quş oldu, tutuf yeir (Bərdə) II (Ağdaş, Cəbrayıl, Şuşa) 1. başqasına can yandıran (Ağdaş). – Mə:sut çox ütəlgidi 2. cəld, qoçaq (Cəbrayıl) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
aləmsuz — ə. və f. dünyanı yandıran, cahanı yaxan … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
as(i)mansuz — f. yeri göyü yandıran … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
atəşəngiz — f. od salan, yandıran … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
